کوچینگ یعنی چی | مسیرهای پر پیچ خم را با یک راه بلد طی کنید

 

بیل گیتس میگه : هر فردی به کوچ نیاز داره و همه  ما به افرادی نیاز داریم که به ما بازخورد بدهند.

زمانی رو تصویر کنید که به چالش های زیاد برخورد کردین و حس تنهایی خواهید داشت و میتوانید با یک تماس تلفنی موضوع را با یک فرد کاربلد که به آن اعتماد دارید مطرح کنید . مشورتهای لازم را از مشاور بگیرید. حس اینکه یک نفر از بیرون به کسب و کار نگاه عمیقی دارد میتواند به ما در گرفتن تصمیم های سخت کمک کند.

برای شروع رشد و اسکیل یک بیزینس و استارتاپ نیازه از یک کاربلد کمک بگیریم. فردی که در این مسیر سخت در کنارمون باشه و بتونه به ما در مواقع بحرانی کمک کنه مشاور یا کوچ یا منتور این سه کلمه معمولا زیاد در کنار همدیگر استفاده میشه

در این متن درباره کوچینگ و تعریف آن و اینکه کوچینگ یعنی چی توضیح می‌دهیم و در دیگر نوشته ها درخصوص مشاوره منتورینگ شرح داده ایم که لینک آن در ادامه آورده شده است

برای آنکه بفهمیم کوچینگ یعنی چی باید آن را به شکل یک فرآیند توضیح دهیم. کوچینگ یک فرآیند تعاملی برای دستیابی افراد به اهداف تعیین شده است. به فردی که کار کوچینگ (Coaching) را انجام می‌دهد، کوچ (Coach) می‌گویند.

کوچ از طریق گفتگو به فرد آموزش‌گیرنده یا کلاینت خود کمک می‌کند تا هدف خود را به درستی تعیین کند و بهترین مسیر را به سمت این هدف بیابد.

کوچ به کلاینت نمی‌گوید چگونه به هدف خود دست یابد؛ او سئوالاتی را مطرح می‌کند که کلاینت، از طریق آن‌ها، خود، راه غلبه بر مشکلات یا راه رسیدن به هدف را پیدا کند. در فرآیند کوچینگ پتانسیل درونی افراد برای آن‌ها آشکار می‌شود.

پرسش کوچینگ یعنی چی را می‌توان به صورت منفی نیز پاسخ داد. یعنی بگوییم که کوچینگ چه چیزهایی نیست. برای مثال: کوچینگ را گاهی به “مربی‌گری” ترجمه می‌کنند. اما مربی‌گری ترجمه مناسبی برای کوچینگ نیست. در زبان فارسی واژه مربی عموما برای برخی معلمان آموزش و پرورش یا آموزش دهندگان و هدایت‌کنندگان تیم‌های ورزشی به کار می‌رود. درحالی‌که کار کوچ با کار یک معلم یا مربی ورزشی تفاوت دارد. کوچینگ، آموزش دادن، ارائه اطلاعات و معرفی تکنیک نیست.

فرهنگ لغت کمبریج نیز کوچینگ را به عنوان “شغل یا فعالیت ارائه آموزش برای افراد یا کمک به آماده‌سازی آن‌ها برای انجام یک کار” تعریف می‌کند. اما این تعریف هم به طور کامل درست نیست؛ زیرا کوچینگ، آموزش یا آماده‌سازی نیست؛ بلکه در راه رسیدن به هدف، کمک و پشتیبانی می‌کند. گاهی به جای کوچینگ در زبان فارسی از معادل “تسهیل‌گری” استفاده می‌شود.

نقطه آغاز کوچینگ را می‌توان مدارس فلسفه در یونان باستان دانست. در این مدرسه‌ها دانش به طور مستقیم به دانش‌آموزان منتقل نمی‌شد؛ بلکه معلم، پرسش‌های اساسی را مطرح کرد و با گفتگو آن‌ها را به نقطه‌ای می‌رساند که خودشان به پاسخ‌های درخور برسند. سقراط یکی از مشهورترین این استادان فلسفه در یونان باستان است.

در روزگار حاضر کوچینگ در دهه ۱۹۷۰ میلادی به عنوان ادامه‌ای بر “جنبش پتانسیل انسانی” مطرح شد. اولین اثر اختصاصی در زمینه کوچینگ، کتاب “بازی درونی تنیس” (The Inner Game of Tennis) به قلم “تیموتی گالوی” است که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد.

کتاب گالوی انقلابی در زمینه کوچینگ بود. او معتقد بود بزرگ‌ترین موانع موفقیت و عدم دستیابی به پتانسیل درونی، مانعی درونی به نام صدای ذهنی است. این صدای ذهنی یا گفتگوی درونی، صدایی انتقادی است که اجازه بروز پتانسیل فردی را نمی‌دهد.

گالوی می‌گفت در تمرین تنیس می‌توانید روی ارتفاع ضربه تنیس تمرکز کنید. این تمرکز در واقع کاری غیرضروری است اما باعث از بین رفتن یا انحراف آن صدای درونی می‌شود؛ در چنین شرایطی، بدن شما خودش کنترل را در دست می‌گیرد و پتانسیل درونی واقعی خود را در بازی تنیس خواهید دید.

بعد از گالوی نوبت به “جان ویتمور” می‌رسد. او یک راننده حرفه‌ای مسابقات اتومبیل‌رانی بود. ویتمور از سال ۱۹۷۱ میلادی آموختن اصول کوچینگ را آغاز کرد و در سال ۱۹۹۲ کتاب “کوچینگ برای عملکرد” را منتشر ساخت. در این کتاب به قلم ویتمور می‌خوانیم: «کوچینگ گشودن قفل از توانایی بالقوه فرد برای به حداکثر رساندن عملکرد او است. این‌کار به افرادکمک می‌کند تا خود یاد بگیرند، نه این‌که به آن‌ها آموزش داده شود.»

روند تعامل و گفتگو بین کوچ و ما، جلسه کوچینگ نامیده می‌شود. کوچ در این جلسه بیشتر شنونده است و گاهی با طرح برخی پرسش‌ها به گفتگو با ما جهت می‌دهد.این ما هستیم که باید به پرسش‌های کوچ فکر کنیم و به آن‌ها پاسخ دهیم. طی این‌کار ما میتوانیم به راه‌حل‌هایی برای رسیدن به هدف خود دست پیدا می‌کنیم.

تاثیر جلسات کوچینگ معمولا به دو صورت قابل مشاهده است. تاثیر اولیه و تاثیر ثانویه. تاثیر اولیه بلافاصله و در همان جلسات نخست کوچینگ مشخص می‌شود. آثار ثانویه یا پنهان کوچینگ به مرور زمان پدیدار می‌شود که عبارت است از: بهبود کیفیت زندگی، افزایش انگیزه، افزایش اعتماد به نفس و دستیابی به پتانسیل درونی در زمینه‌های مختلف.

در یک مطالعه و نظرخواهی جهانی که در سال ۲۰۱۴ میلادی و به نمایندگی از فدراسیون بین‌المللی کوچینگ انجام شد، افرادی که به عنوان شاگرد، فرآیند کوچینگ را تجربه کرده بودند، نظرات خود را به این شکل ابراز داشتند:

• ۹۹% از تجربه کوچینگ رضایت داشته‌اند
• ۹۶% گفته‌اند این تجربه را تکرار خواهند کرد
• ۸۰٪ معتقد بودند اعتماد به نفس آن‌ها افزایش یافته است
• ۷۲٪ شاهد بهبود مهارت‌های ارتباطی خود بوده‌اند
• ۷۰٪ عملکردهای خود را بهبود یافته توضیح دادند
• ۶۱٪ شاهد بهبود مدیریت در امور تجاری بوده‌اند
• ۵۷٪ شاهد بهبود مهارت مدیریت زمان بوده‌اند
• ۵۱٪ شاهد بهبود عملکرد تیمی بوده‌اند

امروزه با پیشرفت‌های کوچینگ و کارایی آن در امور مختلف، پاسخ این پرسش که کوچینگ یعنی چی بسیار چالش‌برانگیز شده است. زیرا تنوع شاخه‌های کوچینگ و تنوع شیوه‌های انتقال آن تا حدودی تعریف کوچینگ را گسترده ساخته است.

بعضی از انواع مهم گرایش‌های کوچینگ عبارتند از:

• کوچینگ زندگی
• کوچینگ کسب‌وکار
• کوچینگ مدیریتی
• کوچینگ عملکردی
• کوچینگ ورزشی
• کوچینگ بازاریابی و فروش
• کوچینگ تحصیلی

کوچینگ آزادسازی پتانسیل‌های فردی با هدف به حداکثر رساندن عملکرد در افراد است. کوچینگ یا تسهیل‌گری به افراد کمک می‌کند تا خودشان چیزهایی بیاموزند، بدون آن‌که مطلب تازه‌ای به آن‌ها گفته شود، یا روش‌ها و تکنیک‌های تازه‌ای به آن‌ها معرفی شود. در ادامه چند تعریف کوتاه و ویژگی کوچینگ را با هم مرور می‌کنیم:

• کوچینگ باعث تامل بیشتر می‌شود.
• کوچینگ روی آینده و فرصت‌های پیش رو تمرکز دارد نه اشتباهات گذشته.
• کوچینگ مثبت‌اندیش است.
• کوچینگ فرآیندی بسیار انگیزشی است.
• کوچینگ فرآیند پرسیدن بدون پاسخ دادن است. خود فرد کلاینت، بهترین پاسخ را خواهد یافت.
• کوچینگ رویکردی مکالمه‌محور است.
• کوچینگ همواره بر این تاکید دارد که توانایی‌های بشر بسیار بیش از آن چیزی است که در حال حاضر به آن دستیابی دارد.