تفکر سیستمی چیست؟ نقش تفکر سیستمی مدیران در رشد سازمان

2. مشکل را شناسایی و تجزیه و تحلیل کنید

مشکل اصلی که باعث ایجاد مشکل شده است را تعیین کنید. این مسائل معمولاً سیستماتیک هستند و یافتن آنی آن دشوار است. یک رویکرد ساده تر می تواند ابتدا شناسایی مشکلات کوچکتر و قابل مدیریت باشد. از آنجایی که راه حل یا منبع مشکل به احتمال زیاد یک فرد یا عنصر واحد نیست، می توانید دیدگاه های جدیدی را اعمال کنید. فلوچارت ها و نمودارهای جدیدی ایجاد کنید که جریان یا دستور اطلاعات را دنبال می کند و با شناسایی و درک مشکل، پیچیدگی آنها را افزایش می دهد.

3. تهیه فهرست کوتاهی از مداخلات

فهرستی از مداخلات احتمالی که پیوستگی عناصر مختلف را تغییر می دهد یا سرعت تعامل آنها را تغییر می دهد، تهیه کنید. به عنوان مثال، تغییر بخش‌های سخت‌افزاری سیستمی را در نظر بگیرید که مستعد کند کردن سیستم هستند. به طور مشابه، می توانید تصمیم بگیرید که استخدام یک فرد جدید برای کاهش حجم کاری تیم بهترین راه برای بهبود کارایی است. بسته به ماهیت مشکل، فهرستی از تغییرات ایجاد کنید که به راحتی قابل اجرا و اندازه گیری باشد.

4. راه حل ها را اعمال کنید

با استفاده از بدیهی ترین و محتمل ترین راه حل ها شروع کنید. اطمینان حاصل کنید که تغییرات قابل توجهی را به طور همزمان ایجاد نمی کنید که یافتن منبع راه حل را دشوار می کند. علاوه بر این، هنگام تغییر عناصر یا تخصیص مجدد هدف آنها، اختلالات و قطعی های ایجاد شده در سیستم را در نظر داشته باشید.

5. جمع آوری بازخورد و ارزیابی نتایج

جمع آوری بازخورد در مورد تأثیر تغییر از منابع و ذینفعان متعدد. جلسات تیم را برای درک اینکه چه تغییراتی در سطح سیستم رخ داده است برگزار کنید. برای ایجاد تغییرات و پذیرش پیشنهادها یا حتی شکست آماده باشید.

6. روند بهبود را ادامه دهید

پس از ایجاد تغییرات، کل سیستم را به صورت دوره ای بررسی کنید تا مطمئن شوید که عناصر به عملکرد مورد انتظار ادامه می دهند. به یاد داشته باشید، فضا و زمان همچنین می‌توانند کارایی عناصر سیستم و نحوه تعامل آنها را مختل کنند. راه حل هایی را اعمال کنید که نیازهای آینده را در نظر می گیرند و در بهینه سازی و بهبود راه حل موجود تردید نکنید.