مونیکا[1] به‌آرامی پسر دوساله‌اش هادسون[2]را در داخل رختخوابش قرار می‌دهد. او تازه کارش را در نقش مدیر ارشد در بانک جهانی به پایان رسانده است. وقتی در اتاق خواب پسرش را به‌آرامی می‌بست، به یاد اسنادی افتاد که باید برای جلسه‌ی فردا صبح بررسی و آماده‌یشان می‌کرد. امیدوار بود که اول با دوستی تماس بگیرد اما امشب وقت و یا انرژی این کارها را نداشت.
برای مونیکا و بسیاری از والدین دیگری که مشاغل چالش‌برانگیز را مدیریت می‌کنند، ایجاد تعادل بین کار و خانواده کاری دشوار است. والدین شاغل، چه والد کودکان باشند یا نوجوانان، در تقسیم‌بندی وقتشان به نحوی که هم احساس موفقیت و تعهد بکنند با مشکلاتی مواجه هستند. دوستی اصلا در این تعادلدر نظر گرفته نمی‌شود و این مشکلی بزرگ است. پژوهش‌های اساسی در حوزه‌ی روان‌شناسی نشان می‌دهند که دوستان نه تنها در سلامت روانی والدین شاغل بلکه در موفقیت شغلی آنها نیز نقش بسزایی دارند.
دوستی اهمیت زیادی دارد. ما مخفی‌ترین رازهایمان را با نزدیک‌ترین دوستانمان به اشتراک می‌گذاریم و در شرایط اورژانسی رویشان حساب می‌کنیم. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دوستان نزدیک در سلامت روانی و فیزیکی بسیار مهم و حیاتی هستند. دوستان نزدیک موجب می‌شوند تا سلامت هیجانی افراد قوی‌تر شود. همان طور که پژوهش‌ها نشان می‌دهند، دوستانمان می‌توانند باعث تقویت فیزیولوژی ما شوند چون که پیوندهای اجتماعی موجب تقویت سلول‌ها در برابر بیماری‌ها می‌شوند. برای مثال، در صورتی که شبکه‌ای محکمی از دوستان ما را احاطه کرده باشد، کمتر احتمال دارد دچار سرماخوردگی شویم. در حقیقت، بهره‌مندی از شبکه‌ی دوستی محکم میزان مرگ و میر را تا 50% کاهش می‌دهد. دوستان همچنین کارایی شغلی را افزایش می‌دهند. دوستانی که در یک شرکت با شما همکار نیستند می‌توانند از «نمای بیرونی» مسائل را ببینند به طوری که چشم‌های شما را به چشم‌اندازهای جدید و وسیع‌تری باز کنند. از سوی دیگر، دوستی استرس را کاهش می‌دهد. سپری کردن ساعات شاد پس از یک روز سخت و پرتحرک با دوستان می‌تواند ذهن و بدنتان را آرام کند.
حتی اگر والدین از اهمیت دوستانشان باخبر هم باشند، قرار دادن آنها در پایین فهرستِ اولویت‌ها امری بسیار راحت است. در واقع، زمان سپری‌شده با دوستان به طور پیوسته در طول عمرمان کمتر می‌شود؛ از زمان اوج در دوران نوجوانی تا سریع‌ترین کاهش در دهه‌ی 20 و 30 که دقیقا همان محدوده‌ی سنی است که فرزندانمان وارد زندگی‌هایمان می‌شوند.
پس چه می‌توانیم بکنیم؟
دوستی با تجربه‌ی مشترک، مانند حضور در کلاس‌های مشترک، همبازی شدن در سالن‌های ورزشی مشترک و یا استفاده از آسانسورهای مشترک در مجتمع آپارتمانتان، پرورش می‌یابد. بنابراین طبیعی است که دوستی به‌واسطه‌ی همین مشترکات تقویت شود- مثلا کلوپ کتاب‌خوانی و چشیدن نوشیدنی‌ها را در نظر بگیرید. اما زمانی که بچه‌دار می‌شوید، تقویت این روابط و دورهمی‌ها دشوار است و وقتی که بهترین دوستتان در قاره و یا سیاره‌ی دیگر زندگی می‌کند این کار دشوارتر خواهد بود!
راه‌حلی که در پژوهش‌های علمی بررسی می‌کنیم باندلینگ[3] نامیده می‌شود. باندلینگ خلق تجارب مشترک با ترکیب و در کنار هم قرار دادن کارهای همیشگی دو دوست با هم است. به جای اختصاص زمان خاص برای کلوپ کتاب‌خوانی، کاری را انتخاب کنید که خودتان همیشه انجام می‌دهید، مانند خرید مواد غذایی، آشپزی برای شام و یا حتی خواندن داستان‌هایی در زمان خواب. سپس، با استفاده از فناوری با دوستی که در حال انجام همان است ارتباط برقرار کنید. برای نمونه، زمان خرید از فروشگاه، همزمان با دوستتان خرید کنید و در حین خرید با ایرپاد با همدیگر حرف بزنید. زمان آشپزی با فیس‌تایم با دوستان ارتباط برقرار کنید و ترفندهای آشپزی‌تان را با ویدئو به اشتراک بگذارید. کتاب داستان خواندن برای فرزندانتان را دربرنامه زوم با دوستتان به اشتراک بگذارید تا فرزندان دوستتان نیز بتوانند به داستان شما گوش کنند. نکته‌ی مهم در این راه‌حل این است که لازم نیست یک جا و در کنار هم باشید فقط همزمان با هم ارتباط برقرار کنید.
روش باندلینگ این فرصت را می‌دهد تا در زندگی آشفته‌ی‌تان جایگاه دوستانتان حفظ شود. خلاف ساعات خوشی، این روش وقت‌های آزاد و گرانبهای‌تان را هدر نخواهد داد و حتی نیازی نیست تا خانه را ترک کنید. در عوض، این روش فرصتی فرآهم می‌کند تا در نقش والدین و برای تقویت همزمان روابط دوستی از فعالیت‌های فعلی خود بهره ببریم. گنجاندن روابط دوستی در بخش‌های ضروری زندگی‌مان و با نشان دادن پشت صحنه‌ی شاد این صحنه‌ها به دوستانمان (خلاف پست‌های شاد فیسبوک) قابل‌اعتمادتر می‌شویم. این نوع خودافشاگری و آسیب‌پذیری صمیمی در حفظ روابط نزدیک بسیار حائز اهمیت است. باندلینگ می‌تواند بسیار سریع رخ دهد و ممکن است تنها با یک تماس هفتگی شرایطی را فراهم کنیم که در حین تمیز کردن منزل با دوستی که در شهر دیگر زندگی می‌کند ارتباط ایجاد و با او احساس نزدیکی کنیم.
خبر خوب درباره‌ی این روش این است که در حال حاضر با راه‌حل‌های فناوری فراوانی زندگی می‌کنیم که به ما کمک می‌کنند تا لحظاتی از عمرمان را در کنار هم بگذرانیم. بسیاری از والدین شاغل، به‌ویژه در حال حاضر با همه‌ی این مسافت‌های اجتماعی، از این محصولات فناوری برای برقراری ارتباط با اطرافیانشان آگاه هستند. با در نظر گرفتن قدرت این روش، گزینه‌های فناوری زیر از اولویت زیادی برخوردارند:
- استفاده از زوم و یا اسکایپ در حین پخت و پز. سعی کنید همان چیزی را بپزید که در زمان واقعی با دوستتان آشپزی می‌کنید و در عین حال همدیگر و کارهای یکدیگر را تماشا کنید.
- استفاده از نرم افزار ماکرو پولو (Marco Polo) برای ایجاد پیام‌های ویدئویی و مختصر که دوستتان بعدا بتواند آنها را تماشا کند. سعی کنید این ویدئوها کوتاه و واقعی باشند.
- استفاده از ایربادهای سروصداکُش (هدفون‌هایی که دارای فناوری وارونه‌سازی (نابودسازی) موج‌های صوتی هستند) برای صحبت کردن با تلفن (بله، تلفن) در حال انجام کارهای خانه، مانند خالی کردن ماشین ظرف‌شویی، لباسشویی و یا تمیز کردن خانه.
- استفاده از فیس‌تایم و یا برنامه تماس‌های تصویری دو در حین خرید مواد غذایی. وسایل عجیب و جذابی را نشان دهید که برای فرزندانتان می‌خرید.
- شبیه‌سازی تجارب سینما با خانواده خود و خانواده‌ی دوستانتان. بر روی دکمه پخش در هولو و نت‌فلیکس بزنید و همزمان گوشی را نگه دارید و سپس پس از اتمام فیلم درباره‌ی آن حرف بزنید. اگر فیلم کمدی است، تنها صدایتان را برای خانواده‌ی دوستتان پخش کنید تا بتوانید واکنششان به لحظات خنده‌دار را بشنوید؛ زیرا خنده واگیردار است.
آیا باید همزمان با دوستانتان کار کنید؟
به‌جای پیامک از برنامه‌ی اسلک (Slack) استفاده کنید تا همه‌ی آنها را در کنار اهدافتان به‌روزرسانی و در روزهای کاریتان بر آنها تمرکز کنید. با فیلم و نوشیدنی‌های خانگی یک کافی شاپ مجازی راه بیاندازید.
والدین شاغل در مدیریت زمان با چالش‌های زیادی مواجه هستند اما برقراری ارتباط با دوستان و سپری کردن زمان با آنها، در رفع آن مشکلات کمک بزرگی به شمار می‌روند. راه‌های زیادی برای برقراری ارتباط با دوستان دارد البته بدون آن که کسی در این میان قربانی شود. دوستانتان را ترغیب کنید تا کارهایشان را با همراه با شما انجام دهند- این کار، بدون هیچگونه تلاش و یا استرس اضافی، به هر دویتان کمک می‌کند. هر وقت قصد داشتید که کاری را به‌تنهایی انجام دهید، از خود بپرسید که آیا راهی وجود دارد که دوستان را نیز مشارکت دهید.
نویسنده: نیل روز (Neal J. Roese)
منبع: سایت HBR.ORG
پانویس ها:
[1] Monica
[2] Hudson
[3] قرار دادن اجزای مختلف یک محصول در کنار هم و تشکیل یک محموله
