با شیوع ویروس کرونا و گسترش فرهنگ دورکاری، شرکت‌ها ناگهان دریافتند که بسیاری از کارها را می‌توان به صورت مجازی انجام داد و نیاز به حضور در دفاتر کاری نیست. بسیاری از شرکت‌ها مانند توییتر و فیس‌بوک، در حال تبدیل برخی ساختارهای سازمانی خود به مدل دورکاری دائمی هستند. البته دورکاری ممکن است به درد برخی کسب و کارها نخورد ولی حداقل می‌توان برای برخی بخش‌ها یا نیروها دورکاری دائمی در نظر گرفت.
مزایای دورکاری کسب و کارها چیست؟
به عنوان اولین امتیاز، دورکاری محدودیت استخدام نیرو از فواصل نزدیک را حذف کرده است. جالب است بدانید که آمریکایی‌ها به صورت متوسط ۱۶ مایل با محل کار خود فاصله دارند و حدود ۹۸ درصد از کارمندان آمریکایی در فاصله ۵۰ مایلی از محل کارشان زندگی می‌کنند. هم اکنون مدیران عامل بسیاری از سازمان‌هایی که به صورت گسترده دورکار شده‌اند، به نیروهای با استعداد از اقصی نقاط دنیا دسترسی پیدا کرده‌اند. همین نکته مزیت رقابتی بزرگی برای کسب و کارها محسوب می‌شود.
برای مثال، موفقیت بسیاری از شرکت‌های سیلیکون ولی[۱] به علت افراد با استعداد و مهارت‌های فوق‌العاده بود که در آن منطقه سکونت داشتند.
حال تصور کنید که شرکت شما-فارغ از موقعیت جغرافیایی آن-به توسعه‌دهندگان و مهارت‌های بی‌نظیر سیلیکون ولی دسترسی داشته باشد، یا برای مثال به متخصص اقتصادی ماهری در لندن، مهندسی در دیترویت یا هر نقطه دیگر جهان. خیلی عالی می‌شود. نه؟
دوم این که می‌توانید بسیاری از استعدادها را جذب و ماندگار کنید. معمولا بسیاری از نیروهای متخصص در شرکت یا شهر دیگری مشغول به کار می‌باشند و مایل هستند دورکاری کنند. هم اکنون این گزینه روی میز است و فرصت مناسبی در اختیار شما قرار گرفته است.
اخیرا پژوهشی صورت گرفته است که نشان می‌دهد کارمندان مایل هستند ۸ درصد از حقوق خود را بدهند و در عوض در خانه دورکاری کنند.
سومین مزیت این است که دورکاری باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شود. بر اساس سرشماری ۲۰۱۷ آمریکا، کارمندان آمریکایی هر روز به صورت متوسط ۵۲ دقیقه را در رفت‌وآمد بین خانه و محل کار می‌گذرانند. این آمار در مناطق و کلان‌شهرهای شلوغ که با ازدحام ترافیک روبرو هستند بدتر است: در شهر نیویورک متوسط زمان رفت‌وآمد روزانه بین خانه و محل کار به یک ساعت و ۱۲ دقیقه و در جاکارتا به حدود دو ساعت می‌رسد.
بنابراین با دورکاری، حدود ۲۸ تا ۵۰ روز کاری هر کارمند در سال آزاد می‌شود و این امتیاز بزرگی است. علاوه بر این، خستگی جسمی و روحی رفت‌وآمد نیز حذف می‌گردد.
پس به نظر می‌رسد که به دلیل مزایای نامبرده و بسیاری مزایای دیگر، می‌توان بعضی قسمت‌های سازمان را برای همیشه دورکار کرد. برای ارزیابی فرصت‌های دورکاری دائمی در سازمان، گام‌های زیر را در نظر بگیرید:
گام اول: مسئولیت‌های حیاتی و مهارت‌های مورد نیاز در سازمان را مشخص کنید.
به نقش‌ها و مسئولیت‌های موجود در سازمان محدود نشوید. بلکه به مسئولیت‌ها و مهارت‌های کلیدی فکر کنید. برای مثال، یک متخصص تحلیل بازار می‌تواند به جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها بپردازد، مطالعات طراحی بازار را انجام دهد، گروه‌های هدف را ارزیابی کند و کارآمدی رویکردهای بازاریابی را مورد بررسی قرار دهد. زمانی که لیست مهارت‌های مورد نیاز خود را لیست می‌کنید، فقط مهارت‌های موجود را در نظر نگیرید و به نیازهای آینده هم بیندیشید بازخوردهای مشتریان، عملکرد سازمان و شاخص‌ها و اهداف را هم ببینید. بهترین و ایده‌آل‌ترین وضعیت را برای کسب و کار خود بخواهید.
زمانی که متوجه شدید که به چه مهارت‌ها و تخصص‌های ویژه‌ای نیاز دارید، می‌توانید به این فکر کنید که کدام وظایف باید در محل شرکت صورت گیرد و کدام می‌تواند به صورت دورکاری باشد. بنابراین می‌توانید برای موارد دورکاری از تخصص‌ها و افراد ویژه استفاده کنید که ممکن است در هر جای جهان باشند.
گام دوم: تحلیل هزینه-فایده داشته باشید.
زمانی که مسئولیت‌های حیاتی و تعداد حدودی نیروی مورد نیاز خود را لیست کردید، به تحلیل هزینه-فایده نیاز دارید. هزینه حضور نیروها در محل کار را با دورکاری مقایسه کنید. کار حضوری تمامی نیروها نیاز به فضای بیشتری دارد که باید برای اجاره بپردازید و سرمایه‌ای که می‌توانید برای ارتقای تکنولوژی، سازمان و نیروها در نظر بگیرید کاهش می‌یابد. از طرف دیگر، دورکاری نیازمند اختصاص هزینه‌هایی برای تکنولوژی و امکانات مورد نیاز کارمندان در منزل می‌باشد. هر دو مدل کاری را از نظر هزینه-فایده بررسی و با هم مقایسه کنید.
گام سوم: روابط و هماهنگی‌های غیرضروری مابین کارمندان دورکار را به حداقل برسانید.
یک سازمان-فارغ از ساختار سازمانی که دارد-از روابط متقابل و پیچیده‌ای مابین بخش‌ها و تیم‌های مختلف برخوردار است. کار بعضی بخش‌ها به تیم‌های دیگر بستگی دارد و در مواردی کار گروهی انجام می‌شود. این که چطور وظایف را طراحی کنید، باعث افزایش یا کاهش این روابط و وابستگی‌های متقابل می‌شود. البته بسیاری از این روابط متقابل برای کسب و کار مهم و اجتناب‌ناپذیر است. برای مثال، تیم‌های بازاریابی و مهندسی نیاز به تعامل دارند تا محصولاتی طراحی کنند که هم از نظر فنی مناسب باشد و هم نیاز بازار را تامین کند. اما سایر وابستگی‌ها و روابط متقابل ممکن است غیرضروری باشد و دورکاری برخی از این وابستگی را کاهش می‌دهد. در نتیجه هزینه این هماهنگی‌ها نیز کاهش می‌یابد.
قطعا بسیاری از وظایف و مسئولیت‌ها به راحتی و به صورت دورکاری قابل انجام نیستند. ولی دوره‌ی روزهایی که تمام نیروی کار از صبح در محل کار مشغول بودند به پایان رسیده است. هر چقدر که کسب و کار شما سریع‌تر و به صورت موثرتری روندهای جدید جهانی را بپذیرد، از روشهای نوین دورکاری استفاده کند و از مزایای آن بهره‌مند شود، با موفقیت بیشتری از بحران کنونی عبور خواهد کرد.
تیم تولید محتوای گروه مشاوران غزال
این مقاله به کوشش درنا اسدی و دیگر اعضای گروه مشاوران غزال تولید شده است. تک‌تک ما تلاش داریم اثری مثبت بر روی کسب و کارها داشته باشیم.
